۲۹ اسفند، ۱۳۹۰

تجلیل روز نوروز نه حیثیت اسلامی دارد و نه بنیاد افغانی!


جمع وترتیب: خبیر احمد م

روز اول ماه حمل درشماری ازکشورها بنام نوروز شناخته میشود،به ویژه هر سال درایران ، تاجکستان و افغانستان روز نام برده را تعظیم و تجلیل مینمایند در حالیکه تجلیل این روز نه کدام اساس اسلامی دارد و نه با فرهنگ اصیل افغانی کدام ربطی دارد.
تحقیق تاریخی ثابت مینماید که ریشه و بنیاد نوروز قبل از دین مقدس اسلام با زردشتی ها ، مجوسی ها ، وآتش پرستان وصل میشود و نوروز قبل از اسلام عید ایرانیان نیز خوانده میشد که متأسفانه این عقیده و رواج اکنون نیز درکشورهای نام برده محل خاصی دارد.

علل به میان آمدن روز نوروز:

ایرانیان در مورد یوم نوروز علل و توجیهات گوناگونی را قلمداد نموده اند ، بعضی میگویند روز نوروز با یوم پیدایش پادشاه زردشتی ها مطابقت دارد ، لهذا مجوسی ها و زردشتی ها وآتش پرستان آن روز را تعظیم و تجلیل مینمایند،بعضی میگویند یوم نوروز از آغاز روز عبادت زردشتی ها وآتش پرستان بنا یافته،بعضی ها گفته اند که این روز بخاطری تجلیل میگردد که در یک معبد مشهور زردشتی ها و مجوسی ها "آتشکده" درهمین روز آتش افروخته شده بود.

حکیم ابوریحان البیرونی که در سال ۴۳۰ ق متولد شده و ریاضی دان نامور و چهرۀ مشهور احیاء تمدن اسلامی میباشد، در مورد نوروز چنین گفته است : تجلیل یوم نوروز با هیچ یک دین الهی و عقیده کدام ربطی ندارد ، وی میگوید ، ایرانیان قبل از ظهور اسلام به اساس سلسله بعض اوهام ،خرافات و رسم های گمراه کننده شان یوم نوروز را تجلیل نمودند و آن یک بخش عقیدتی اختیار نمود که به قول البیرونی نوروز از زمان پیدایش زردشتی ها و ازطرف پادشاه ایران بنام جمشید منبع سرچشمه گرفته است ؛ ازنظر حکیم البیرونی ، زردشتی ها هنگام حاکمیت شان و بعدا پیروان آنان یگانه به رسم و تجلیل نوروز پابند باقی مانده و هیچ سالی هم  تجلیل نوروز  را ترک ننمودند.البیرونی میگوید که بعضی زردشتی ها چنان هم بودند که سپیده داغ دراول سال هجری شمسی غرض تعظیم آن روز در منازل  و محلات شان آتش می افروختند وآنرا تجلیل یوم نوروز میگفتند.

نوروز و دین مقدس اسلام!

اسلام چنان دین مقدس و جامعی است که درتمامی جهات و ابعاد اش چنان عبادات ، اعتقادات و معاملاتی را دارا است که در مورد آن هویت مشخص و فلسفه پسندیدۀ دارد. الله رب العزت میفرماید (والذین لایشهدون الزور/ سوره الفرقان آیه ۷۲) ترجمه : بنده گان خاص الله آنانی اند که در مجالس باطل شرکت نمیکنند) در اینجا مفسرین از شهود بمعنی حضور تعبیرمینمایند ، زیرا این مجالس به قلب انسان جز پلیدی و گناه چیز دیگری نمی بخشد.

مجاهد ، ربیع بن انس ، قاضی ابویعلی ، ضحاک ، ابوالعالیه ، طاوس ، این سرین وابن عباس رضی الله و دیگر مفسرین و فقهاء تفسیرآیت فوق را چنین مینمایند.که مراد از واژه" زور"  ایام خوشی و عیدهای مشرکین میباشد.(تفسیرقرطبی ج ۷ص ۵۴ .روح المعانی جزء۱۹ ص ۵۱،ابن کثیرج ۳ ص ۳۲۸.الدرالمنثور جزء۵ ص ۸۰)

پیامبر بزرگوار اسلام جناب النبی صلی الله علیه وسلم هنگامیکه به مدینه منوره تشریف آوردند.مردم آن شهر دو روز خوشی یی را تجلیل مینمودند و میله ها را برپا میکردند ؛ به روایت صحابی جلیل القدر حضرت انس بن مالک رضی الله ،اینکه رسول لله صلی الله علیه وسلم از آن مردم شهر پرسیدند که شما چرا و به کدام بنا این روز ها را تجلیل مینماید ؟آنان به آن حضرت صلی الله علیه وسلم عرض کردند که در این ایام زمان جاهلیت شادمانی و بازی مینمودیم جناب نبی صلی لله علیه وسلم درخطاب به آنان فرمودند که الله جلاجلاله عوض آن دو روز ، دو روز دیگر و بهتری را برای شما بعنوان روزهای خوشی و شادمانی تعیین فرموده است که یکی از آن روزها  روز عید رمضان و دیگری روز عید اضحی میباشد. (ابوداود ونسائی)

به نقل از صاحب مرقات المفاتیح و مؤلف آن ، محشی ابوداود و قاموس المحیط میگویند که مراد از روزهای خوشی و ایام عید اوشان روز (نوروز و مهرجان ) میباشد. همچنان از ابن عمر رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرموده اند(من تشبه بقوم فهو منهم) رواه   احمد ترجمه :هرکی به قومی مشابهت نمود از آن جمله می باشد . و ابن کثیر فرموده است که این حدیث نهی شدیدی است به کسانی که خود را مشابه کفار میسازند ، یعنی دراقوال ، افعال ، لباس ، خوشی ها ، اعیاد و دیگر چیزهاییکه شریعت از آن منع فرموده است."تفسیر ابن کثیر،ج ۱ ص ۱۹۷"  به همین ترتیب،یهود ، نصارا و مجوسیان هنگامی که به مسلمانان جزیه دهند اجازه دارند تا عید شان را دراراضی مسلمانان تجلیل نمایند ، در پهلوی آن برای مسلمانان رواه نیست در اعیاد کفار اشتراک نمایند. ارشاد حضرت عمر رضی الله عنه و اتفاق قول اصحاب و فقها است که اهل ذمه"کفار جزیه دهنده"در دارالاسلام اعیادشان را علنی تجلیل نکنند لذا اهل ذمه چنین اجازه ندارند که علنی عید شان را تجلیل کنند ، پس آنانیکه خود را مسلمانان میدانند و با آن هم اعیاد کفار را خود تجلیل مینمایند و یا با کفار خود را مشابه میسازند، حکم چنین اشخاص چه خواهند بود؟

همچنان ازحضرت عبدالله بن عمر رضی الله عنه روایت است(من مر ببلاد الأعاجم فصنع نیروز هم ومهرجانهم وتشبه بهم حتی یموت وهو کذلک حشرمعهم یوم القیامه) رواه بیهقی باسناد جید.ترجمه:هرآن کس که  به کشور های کفری سفر نماید و به مراسم مذهبی شان اشتراک نموده و مانند آنان خود را مشابه سازد و در همین حال در آن جا فوت کند درروزقیامت با همین کفار حشر می شود.

از هدایات قرآنی فوق و ارشادات نبوی و اقوال صحابه کرام و فقها هویدا ثابت میشود که نوروز با اسلام هیچ نوع رابطه ندارد،لذا اسلام که با نوروزآشکارا مخالفت دارد پس افغانها از روی کدام اصل و بنیاد  نوروز را جز فرهنگ افغانی می شمارند حتی امروز آنرا به روز ملی نیز می شناسند!؟

آشکارا است اگر مسلمانان نوروز را تعظیم و تجلیل مینمایند درحقیقت از زردشتی ها ، مجوسی ها و ازگمراهان قبل از اسلام پیروی و تقلید مینمایند ، پس العیاذ بالله بعضی نافهم ها در این حالت اگر قصدا آنرا تجلیل نمایتد پس ترس آن است که چنین اشخاص از دین اسلام منحرف شده باشند.در پاسخ کسانیکه میگویند که مردم آن نوروز را که مجوسی ها و زردشتی ها تجلیل مینمودند و به آن معتقد بودند مراد ما  نیست بلکه صرف روز اول سال را تجلیل مینمایند ،باید گفته شود که اگرشما واقعا قدوم بهار را تجلیل مینمایند پس مجبوریت چیست که این استقبال را یکجا و شانه به شانه با آتش پرستان و مجوسیان انجام میدهید؟ در همین روز در مزار علم سخی جان را بلند مینمایند دعاها میخواهید و نذرها می نمایند.

فقیه و محدث بزرگ اسلام علامه ملا علی قاری رحمه الله که مجدد قرن یازدهم نیزنامیده میشود میگوید: هرکی درروز نوروز به کسی بشکل هدیه و تحفه یک تخم مرغ را بدهد خوف کفر آن احساس میشود،زیرا وی تقلید مجوسی ها وآتش پرستان را میکند. و به دست باز خود را از جمله شان محسوب مینماید.همچنان ابوحفص بخاری حنفی رحمه الله که درسال ۱۵۰ هجری قمری در بخارا متولد گردیده و استاد امام بخاری نیز میباشد و فقها و محدثین آنرا علامه ماوراءالنهر وفقیه مشرق میدانند میگوید:اگرکسی پنجاه سال را درتوحید گذارانیده باشد و در یوم نوروز غرص تجلیل این روز به یک مجوسی و زردشتی یک تخم مرغ را هدیه و تحفه اعطاء نماید بلاشک این شخص عبادات پنجا ساله آن هدر و از دائره اسلام خارج میگردد.


نتیجه:

آن کسانیکه از جاهای دور به مزارشریف برای نوروز سفر میکنند و درمراسم بالا کردن علم سخی جان شرکت مینمایند آیا اینها کدام دلیل شرعی و مجوزی دارند؟ آیا اینها در استدلال کدام آیت مبارک،حدیث شریف ، اجماع ، قیاس و قول کدام صحابی ، تابعی و مجتهد را ارایه کرده میتوانند؟

سخن دیگر اینست که همچو سفر به نیت ثواب جز به سه مسجد( بیت الله ، مسجد نبوی و مسجد اقصی)   به دیگر مساجد و یا محلی هیچ نوع حکم و جواز ندارد ، اشتراک کننده گان جنده سخی جان در مزار ، مصارف هنگفتی مینمایند ، و در پهلوی نوروز نامشروع ، موسیقی و پای کوبی و کانسرت ها ،چیز دیگری را انجام نمی دهند.و در این سفر جز معصیت و نافرمانی از شریعیت غرای محمدی صلی الله علیه وسلم و مشابهت به کفار و زردشتی ها چیزی دیگری وجود ندارد.

امیدواریم که به اساس هویت و فرهنگ اصیل اسلامی شان ،آن رسوم ، ایام وخرافات که ریشه و صبغه دینی و افغانی ندارد و ازمجوسیت ، هندوییزم و فرهنگ پلید غربی منبع میگرد به دست باز آنرا به جامعه افغانی مدغم نساخته و آنرا نام و شکل فرهنگ افغانی ندهند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر