نوشته : احمد فارسی
ماه اپریل سال ۲۰۱۲ میلادی نیز مانند ماههای گذشته این سال شاهد حوادث گوناگون بود. دشمنان صلیبی در این ماه یکبار دیگر متحمل تلفات و خسارات بیشماری شدند. از جانب دیگر در این ماه ضعف و ناتوانی دشمن در مقابل نیروی ایمانی مجاهدین نسبت به گذشه‌ها آشکارتر شد چنانچه ظلم و ستم نیروهای صلیبی و مزدوران داخلی آنان و کشتن افراد ملکی به همان گونه سابق ادامه داشت. کشته شدن تعداد زیادی از دشمنان داخلی و خارجی، حملات نیرومند مجاهدین بر مراکز فرماندهی و در قلب پایتخت و سقوط طیاره‌های متعدد دشمن از ویژگیهای این ماه میباشد که تفصیل را میتوان در پائین مطالعه نمود:
تلفات دشمنان خارجی:
ماه اپریل سال ۲۰۱۲ شاهد کشته شدن حد اقل ۴۱ اشغالگر خارجی به اعتراف دشمن گردید که منجمله ۳۳ تن آن امریکائی و ۸ تن آن از اشغالگران دیگر خارجی میباشند. اگر به تاریخچه تلفات دشمن در ماههای اپریل از آغاز اشغال تا کنون دیده شود به نظر میرسد که این تعداد اگرچه با آمار حقیقی تلفات تفاوت سنگینی دارد و به مراتب کمتر میباشد باز هم بعد از سال ۲۰۱۱ میلادی بیشترین تلفات در جریان این ماه میباشد.
کشته شدن ۳۰ تن نیروی امریکائی در جریان ماه اپریل نیز بعد از اپریل سال ۲۰۱۱ از جمله تلفات امریکاییان میباشد. سال ۲۰۱۰ میلادی دشمن به کشته شدن ۳۴ تن در جریان این ماه اعتراف کرده بود و در سال های گذشته دشمن هرگز بیشتر از ۲۰ تن تلفات را نپذیرفته بود. تفصیلات آتی بویژه سقوط طیاره‌ها نشاندهنده این حقیقت است که آمار ذکر شده به مراتب کمتر از تلفات و خسارات اصلی دشمن میباشد که از چشم مطبوعات پنهان نگهداشته شده و یا اینکه آنان از انعکاس آن منع شده اند.
با کشته شدن این ۴۰ تن تعداد کل کشته شدگان اعتراف شدهء دشمن در سال ۲۰۱۲ به ۱۳۸ تن میرسد که ۹۰ تن آن امریکائی میباشد.
تلفات دشمنان داخلی:
تلفات اردو و پولیس مزدور آنقدر زیاد شده است که حساب آن کاملا مانند تعداد آنان از دفترچه حسابات وزارت های دفاع و داخله خارج شده است و شاید هم بی ارزشی آنان نزد باداران شان سبب دومی این قضیه بوده باشد. بنا به این دو دلیل ما هم نتوانستیم که تعداد دقیق آمار کشته شدگان را بدست بیاوریم اما ماه اپریل در پهلوی این تلفات و خسارات شاهد کشته شدن رئیس به اصطلاح شورای عالی صلح ولایت کنر شد. این شخص به تاریخ ۶ اپریل در ولسوالی وته پور ولایت کنر مورد هدف مجاهدین قرار گرفته و جان خود را باخت.
به تعقیب این واقعه به تاریخ ۱۰ اپریل قوماندان امنیهء ولسوالی موسی قلعه بر اثر یک عملیه استشهادی مجاهدین جان باخت. این فرمانده که خیلی ظالم و خونخوار بود در تعذیب، شکنجه و قتل مجاهدین و مردم عام و حتی تعامل غیر انسانی با اجساد شهدا شهرت خاص داشت و از مدتی به اینسو مجاهدین در تعقیب وی بودند که بالاخره به سزای اعمالش رسید.
از سوی دیگر بعد از تلفات و خسارات هنگفت دشمن در ولایت نورستان همجوار ولایت کنر وکیلان این ولایت در پارلمان قلابی ادارهء کابل به تاریخ ۶ اپریل به رسانه ها خبر دادند که اگر حکومت اقدام جدی نکند ولایت نورستان به زودی به دست مجاهدین می افتد.
حملات نیرومند مجاهدین:
به تاریخ ۱۵ اپریل سی تن از مجاهدین امارت اسلامی افغانستان اهداف متعددی از جمله بعضی سفارت‌های اشغالگران و پارلمان قلابی ادارهء کابل را مورد هدف قرار دادند. در عین حال حملات مشابهء در بعضی ولایات کشور نیز صورت گرفت.
حامد کرزی رئیس ادارهء مزدور بعد از ۲۴ ساعت از این حملات ظاهر شد و این واقعه را ناکامی خود و باداران خارجی خود خواند. ارگانهای امنیتی و استخباراتی این ادارهء پوشالی نیز به نوبهء خویش اعتراف به ناکامی کرده و مسئولیت آنرا بدوش یکدیگر انداختند.
تحلیلگران و مبصرین سیاسی و نظامی که همیشه سخن از قهرمانی و شهامت اردو و پولیس فراری خود میزدند و موجودیت اشغالگران را ضامن زندگی خود میدانستند و در مقابل آن پولهای دالری بدست میاوردند نهایت مجبور به اعتراف شده و این عمل را ضعف و ناتوانی کشفی و استخباراتی ادارهء مزدور کابل تلقی کردند. علاوه بر این رئیس استخبارات کرزی اعتراف به نفوذ مجاهدین در رده های مختلف حکومتی و استخباراتی اداره مزدور کرده و همکاری افراد استخباراتی و حکومتی با آنان را پذیرفت.
از جمله دست آوردهای این حملات نیرومند که دشمن کاملا از آشکار ساختن آن انکار کرد و مطبوعات دشمن نیز آنرا نخواستند انعکاس دهند این بود که دو روز بعد از انجام این حملات جولیا گیلارد نخست وزیر کشور اشغالگر استرالیا اعلان قبل از وقت خروج نیروهای خود از افغانستان را اعلان کرد.
کشتار افراد ملکی:
کشتار افراد ملکی همچو سالها و ماههای گذشته نیز جریان داشته است. به تاریخ ۶ این ماه مردم بیچاره و ستمدیدهء تگاب یکبار دیگر به جرم مسلمان بودن مورد عتاب مزدوران صلیب قرار گرفتند و در جریان یک عملیه وحشیانهء افراد اردو و پولیس مزدور حد اقل چهار تن به شهادت رسیدند.
به تعقیب کشتار افراد ملکی، زنان و اطفال به تاریخ ۲۰ اپریل نیروهای خونخوار و اشغالگر خارجی در ولسوالی چک ولایت میدان وردک نیز بر یک منزل به بهانهء موجودیت مجاهدین هاوان فیر کردند که در اثر آن حد اقل سه زن به شهادت رسید و چهار تن دیگر جراحت برداشتند.
نفرت وانزجار مردمی:
سلسله نفرت و انزجار مردمی در مقابل اشغالگران خارجی و مزدوران داخلی آنان همچنان ادامه دارد و در این راستا به تاریخ ۲۷ اپریل یک عسکر با احساس افغان در ولسوالی شاولیکوت ولایت کندهار اشغالگران خارجی را مورد هدف قرار داده و دست کم سه تن از آنان را کشته و دو تن را زخمی کرد اما دشمن به این حادثه و تلفات ناشی از آن اعتراف نکرد.
خسارات مالی دشمن خارجی:
با مسدود شدن مسیر اکمالاتی اشغالگران صلیبی از طریق پاکستان خسارات مالی دشمن به اوج خود رسید. مصارف اکمالاتی دشمن از ۸ ملیون دالر در ماه به ۱۰۵ ملیون دالر بالا رفت. در پهلوی آن روزی نمی گذرد که شماری از تانکها، موترهای حامل نفت و تجهیزات عسکری دشمن مورد هدف مجاهدین قرار نگیرد. اگرچه تعداد دقیق خسارات این تانکها و موترها دقیقا معلوم نیست اما بطور تخمینی میتوان آنرا حد اقل ۱۵ تانک و بیشتر از ۱۰۰ عراده موتر در ماه تخمین کرد.
از سوی دیگر طیاره های دشمن همیشه مورد هدف مجاهدین قرار گرفته و سقوط داده میشود اما دشمن گاهی به آن اعتراف میکند وگاهی هم از وقوع حادثه و یا تلفات ناشی از آن انکار میکند. در جریان این ماه جمعا شش طیارهء دشمن سقوط کرده است.
اولین حادثهء طیاره در جریان این ماه به تاریخ ششم در ولسوالی پلخمری ولایت بغلان رخ داد که به اثر آن یک طیارهء بی پیلوت دشمن سقوط کرده و تباه شد.
به تعقیب آن به تاریخ ۱۲ اپریل یک هلیکاپتر دشمن در شرق افغانستان مورد هدف قرار گرفته و سقوط کرد اما دشمن تنها به نشست اضطراری آن اعتراف کرد.
به تاریخ ۱۲ اپریل یک هلیکاپتر دشمن در ولسوالی زازی میدان ولایت خوست مورد هدف قرار گرفت که به اثر آن ۲۳ تن از سرنشینان آن کشته شدند. دشمن به سقوط این طیاره اعتراف کرده وآن را واقعه اسفناک خواند اما به تلفات آن اعتراف نکرد.
به همین شکل به تاریخ ۱۴ اپریل یک طیارهء دیگر بی پیلوت دشمن در مرکز ولایت غزنی سقوط کرد. تاریخ ۳۰ این ماه نیز شاهد سقوط یک طیارهء بی پیلوت دشمن در ولسوالی گیلان این ولایت گردید که دشمن سبب سقوط را مشکلات تخنیکی خواند.
تاریخ ۲۰ اپریل نیز شاهد سقوط یک هلیکاپتر دشمن در ولسوالی گرمسیر ولایت هلمند گردید اما دشمن به سقوط آن اعتراف نکرد.
این شمهء از فداکاری و دست آوردهای مجاهدین بود که در ماه گذشته به وقوع پیوسته است که به نوبه خود سبب شد تا نه تنها دشمنان داخلی و خارجی هر دو اعتراف به شکست و ناتوانی در مقابل مجاهدین امارت اسلامی کنند بلکه بعضی از اشغالگران خارجی از تصمیم قبلی خود مبنی بر بقای عساکر شان تا سه سال دیگر در افغانستان صرفنظر نموده و جدول عقب نشینی و برگشت قبل از وقت خود را اعلان کردند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر