قرار است که در تاریخ بیستم و یا بیست و یکم ماه جاری ، در شهر شیکاگو امریکا ، بیست و پنجمین اجلاس کشورهای عضو ناتو دایر گردد . طبق راپورهای نشر شده ، در این نشست علاوه بر ۲۸ کشورهای عضو ناتو ، ۶۰ کشور دیگر نیز اشتراک می نمایند و بر مسئله افغانستان و دیگر مسائل ، در آن بحث شود . گفته می شود که این نشست در پشت درب های بسته دایر خواهد گردید و از اشتراک عامه مردم در آن جلوگیری خواهد شد.
حقیقت این است که هم اکنون در افغانستان یک لک و چهار صد هزار عسکر ناتو و امریکا موجودیت دارند . علاوه بر این ، سه لک عسکر اجیر داخلی به نام های اردوی ملی و پولیس نیز به اشغالگران کمک می کنند اما اینک با وجود سپری شدن ده سال ، در مقابل مقاومت ملی و اسلامی ، همه آنان ناکام گشته اند و علت آن این است که ارتش در مقابل ارتش می تواند بجنگد اما ارتش در مقابل ملت نمی تواند بجنگد .!
اشتباه اشغالگران در این است که حرکت ملی و اسلامی جاری در افغانستان را با نام (( دهشت افکنی )) تعبیر می کنند و می خواهند که آب را از زیر کاه بگذارانند اما تا وقتی که اشغالگران حقایق زمینی را در افغانستان نپذیرند و به حقوق طبیعی ملت مسلمان افغانستان اعتراف نکنند ، مسئله افغانستان نه با امضای پیمان استراتیژیک قابل حل است و نه هم با اجلاس های ناتو حل خواهد شد بلکه اشغال دوام دار بمعنای مقاومت دوام دار خواهد بود .
اگر آنان واقعا طرفداران حقوق بشر هستند و خویش را طرفداران عدل و عدالت می دانند ، پس باید به اشغال افغانستان پایان داده و عساکر پامال کننده حقوق بشر در افغانستان را محاکمه کنند . از بی حرمتی مقدسات ملت مسلمان افغان جلوگیری نموده و شهادت افغان های بی گناه را در عملیات شبانه و بمباردمان های کورکورانه ،و ظلم های جنگ سالاران را در اجندای این نشست شامل کنند و به ملت افغانستان حق کامل خود مختاری و استقلال را بدهند .
و اگر آنان از همه این چیز ها چشم پوشی نموده و پلان های استعماری امریکا را تایید نمایند پس تمام ادعای حقوق بشر و طرفداری از عدل و عدالت ، همه دروغ می باشد و انجام شان همانند آن اشغالگرانی خواهد بود که امپراطوری شان در این سرزمین چنان محو و نابود گردید که حال فقط داستان های شان باقی مانده است .
سروی نظر سنجی مشترک روزنامه های " سی بی ایس " و " نیویارک تایمز " در ماه اپریل گذشته ثابت کرد که ۶۹ فیصد (درصد) از مردم امریکا ، با جنگ افغانستان مخالف هستند و این را یک جنگ بی فایده ، بی مفهموم و غیر قابل پیروزی می دانند .
مقامات قصر سفید از همان ابتدا می خواستند که در پوشش نام مبارزه با تروریزم ، تجاوز ناروای خویش بالای افغانستان را توجیه نموده و از طرف دیگر ، افغان ها را با شعارهای دیموکراسی ، آزادی و حقوق بشر فریب دهند اما اعمال آنان به اثبات رساند که بزرگترین نقض کننده حقوق بشر خود همین اشغالگران می باشند .
در طول ده سال گذشته ، زندگی افغان ها از لحاظ اقتصادی و امنیتی ، بجای خوب شدن بسیار خراب تر شده است . بیش از چهل فیصد از مردم کشور در زیر خط فقر زندگی می کنند . برق از کشور همسایه به افغانستان می آید و بر آن چنان مصارف گزافی شده است که برای تعمیر سد های بند جهت تولید برق کافی بود .
همچنان ، هشتاد فیصد از پیسه هایی (پول هایی) که به نام افغانستان می آید ، باز به جیب همین اشغالگران ، موسسات غیر دولتی ، مقامات اجیر و جنگ سالاران و حساب های بانکی شان می رود . حتی که روز گذشته در مطبوعات آمده بود که فساد اداری به دفاتر ملل متحد نیز رسیده است و ملیون ها دالر در آن غبن شده است .
بازی استعماری امریکا در افغانستان کاملا ناکام گشته است . ما از ملت های امریکا و کشور های عضو پیمان ناتو می خواهیم که قبل از تدویر یافتن کنفرانس شیکاگو ، بر علیه اشغال افغانستان دست به مظاهره و راهپیمایی های گسترده به زنند و همچنین از سیاست دانان و نویسندگان با ضمیر جهان می خواهیم که از طرف خویش ، ظلم های امریکا و متحدینش را در افغانستان افشاء نموده و با افغان ها در داعیه و خواسته مشروع شان کمک اخلاقی نمایند .
برای ایجاد جهانی مملو از صلح و تامین عدل و انصاف در جهان ، وجیبه هر انسان است که تلاش نماید .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر